طوطی ها بسیار زیبا هستند و برای تماشا کردن می توانند سرگرم کننده و چشم نواز باشند. آنها باهوش هستند ، می توانند ترفندهایی را بیاموزند . اینها تنها برخی از دلایلی است که طوطی ها به سومین حیوان خانگی محبوب در آمریکا تبدیل شده اند. متاسفانه ، طوطی ها جزو بی پروا ترین حیوانات خانگی بی خانمان در آمریکا هستند. آنها همچنین پیچیده ترین حیواناتی هستند که به عنوان حیوانات اهلی نگهداری می شوند.
طوطی ها ذاتاً وحشی هستند. حتی اگر در قفس پرورش داده شوند ، آنها دارای همان صفات وحشی مانند پسر عموهای وحشی خود که در جنگل ها و جنگل های بارانی زندگی می کنند هستند. صدای بلند طوطی ها به آنها کمک می کند تا از راه دور با همسران و گله های همسایه ارتباط برقرار کنند. گونه های بزرگتر طوطی ها فریادهای گوش خراش و تیز کننده ای دارند که از مایل ها دورتر قابل شنیدن است. طوطی های کوچکتر را می توان از مسافت های مساوی با صدای جیغ با گوش خود شنید ، که اغلب تکراری و آزار دهنده هستند. حتی کوچکترین طوطی ها مانند budgerigar کوچک (که معمولاً آن را budgie یا parakeet می نامند) شناخته شده است که فریادش برای بعضی از افراد بسیار بلند و عصبی کننده است.
طوطی ها از نظر عاطفی و جسمی بسیار باهوش و حساس هستند. برخورد نادرست می تواند به پرنده ای بیاموزد که ترسناک یا پرخاشگر شود، یا حتی یک پرنده اهلی و دوست داشتنی را آموزش دهد تا نیش بزند و پرخاشگر شود. این نه تنها باعث می شود پرنده مشکلات روحی و روانی جدی داشته باشد ، بلکه می تواند سلامت جسمی وی را نیز تحت تاثیر قرار دهد.
صفات وحشی طوطی ها معمولاً در خانه ی افراد یا حتی در هواپیماهای خارج از خانه در حین سفر تغییر نمیکند. سومین حیوان خانگی محبوب در آمریکا یکی از مخرب ترین ، آشفته ترین و پر سر و صداترین حیوانات اهلی است که شخص می تواند داشته باشد و این احتمال را افزایش می دهد که پرندگان مورد سوء استفاده بی توجهی و غفلت قرار بگیرند. با این حال ، فروشگاه های حیوانات خانگی به ندرت این حقایق را قبل از خرید به مشتریان خود ارائه می دهند.
به محض ورود پرنده به خانه ، و هیجانی که از بین رفته است ، مصرف کننده بی گناه با واقعیت پدر و مادر طوطی بودن مواجه میشود . تمیز کردن اضافی ، از بین بردن وسایل شخصی ، گازگرفتگی "ناگهانی" و مشکلات رفتاری و فریاد زدن مداوم بیشتر از چیزی است که اکثر مردم بتوانند تحمل کنند. در نتیجه ، برخی از طوطی ها مجبور میشوند کل زندگی خود را در کمد ، گاراژ و یا زیرزمین و یا به صورت مصنوعی ، قفس در فضای باز و هواپیما بگذرانند و این امر باعث میشود که پرنده در معرض عناصر و هوای نامناسب و شکارچیان خطرناک قرار بگیرد. بعضی دیگر پرنده را بدون هیچ گونه احتیاطی به سایر مصرف کنندگان ناشناس منتقل می کنند. تخمین زده می شود که اکثریت کلیه طوطی های اسیر سرانجام حداقل در جابجایی در پنج خانه از رنج دچار مرگ زودرس می شوند.
میلیون ها طوطی ناخواسته برای فروش در اینترنت ، روزنامه ها ، مجلات و در مارک های پرنده در سراسر کشور به فروش می رسند. تخمین زده شده است که بیشتر طوطی هایی که "حیوان خانگی" هستند به ندرت بیشتر از یک سال زنده نمی مانند و دیگران قبل از مرگ زودرس از سوء استفاده و غفلت رنج می برند. کسانی که زنده مانده اند اغلب در شرایط ناگوار و بدون کیفیت زندگی میکنند و از تنهایی رنج می برند. آنها غالباً از تنهایی یا ازدحام جمعیت رنج می برند و قربانی احتکار می شوند. علیرغم این همه رنج ، پرورش دهندگان کاهش نیافته و دست از ادامه بر نمی دارند. در حقیقت ، سالانه میلیون ها طوطی کودک به بازار سرازیر می شوند.
