گربه ها را معمولا یا بومی می‌دانند یا با اصل و نسب (خالص). گربه های بومی برخلاف گربه های اصیل، شجره نامه ندارند. سه اتحادیه اصلی برای تشخیص و طبقه بندی گربه‌های اصیل وجود دارند: انجمن طرفداران گربه – (Cat Fanciers Association (CFA، انجمن بین المللی گربه – (The International Cat Association (TICA و فدراسیون بین المللی گربه سانان – Federation Internatinoale Feline یا به اختصار FIFe.
CFA چهل و چهار نژاد ،TICA پنچاه و هشت و FIFE چهل و سه نژاد اصیل مختلف را به رسمیت می‌شناسند. گونه هایی که هیچکدام از این سه اتحادیه آنان را ثبت نکرده‌اند تعدادشان بسیار محدودتر از گونه‌های ثبت شده است و برای شناسایی یک گونه به عنوان نژادی اصیل، فاکتورها و عوامل بسیاری دخیل هستند که گونه‌های ثبت نشده فاقد آنان هستند. لازم به ذکر است به غیر از اتحادیه‌های ذکر شده، انجمن‌های دیگری نیز وجود دارند که اکثرا کوچکتر هستند مانند: شورا گربه آفریقا جنوبی.
برخی از نژادهای گربه، سالیان سال است که در میان مردم زندگی می‌کنند و بنابراین طرفداران خود را پیدا کرده‌اند. محبوبیت و شهرت این گربه ها ممکن است ناشی از حضور در فیلمی خاص، وجود ویژگی‌های منحصر به فرد یا به علت شکل و شمایل خاص و زیبایشان باشد.
1. گربه سیامی (Siamese)
نژادی که محبوبیت آن به قرن 19 باز میگردد. خواستگاه آنان تایلند است (که در گذشته با نام سیام شناخته می‌شده است). گربه سیامی منشا بسیاری از نژاد های دیگر، از جمله گربه مو کوتاه، بدون مو و هیمالین می‌باشد .
گربه های سیامی لکه‌ها و نقاط مشخصی روی بدن خود دارند که از آنان به عنوان “نشانه” یاد شده و معمولا روی صورت، گوش، پا و دم مشاهده میشوند. با این حال بعضی از این گربه ها ممکن است هیچ لکه یا نقطه رنگی روی بدن خود نداشته باشند. گربه های سیامی دو نوع مختلف هستند، یکی از آنان سری شبیه سیب داشته و بدن توپُرتری دارد و دیگری دارای سر بزرگتر اما بدن لاغرتری است.
در کارتون بانو و ولگرد (Lady and the Tramp)، گربه‌های معرفی شده از نژاد سیامی بودند که در فیلم آواز می‌خواندند، این موضوع بیانگر هوش و همچنین میزان صدای آنان است.
اکثر گربه های سیامی که اصالتشان به تایلند بازگردد در دم خود یک خمیدگی دارند. البته این مشخصه در بیشتر گونه های سیامی از بین رفته است، اما با این وجود هنوز هم در گربه های خیابانی تایلند قابل مشاهده است.
2. گربه پرشین (Persian)
این گربه های دوست داشتنی که چهره‌ای اخمو و بی‌تفاوت دارند دارای موهایی بلند و بسیار زیبا هستند و تقریبا در همه رنگی یافت میشوند. گربه ایرانی در مقایسه با گربه های دیگر، صورت پهن‌تری دارد به صورتی که در بعضی از آنان وقتی از جلو به آن‌ها نگاه کنید بینی گربه را هم سطح با چشمانش خواهید دید. بعضی اتحادیه‌ها اصرار دارند که در گونه پرشین، بینی نباید پایین تر از چشمان قرار گیرد با این حال بسیاری از انجمن‌ها تاکیدی روی این موضوع ندارند.
گربه های پرشین سال‌های متوالی است که در فیلم‌ها، کارهای هنری و تبلیغات حضوری پر رنگ داشته‌اند و ده ها سال است که یکی از محبوب ترین نژادهای گربه به شمار می‌روند.
موهای آنان باید به طور منظم پیرایش و نظافت شود و در غیر این صورت شاهد به هم ریختگی و گره خوردن موها خواهید بود. مانند بسیاری از دیگر نژادهای خالص، گربه های پرشین نیز مستعد بیماری‌هایی مانند: مشکلات کلیوی و قلبی هستند.
گربه های پرشین همچنین با نام‌های پرشین مو بلند، گربه ایرانی یا گربه شیرازی نیز شناخته میشوند چرا که به عقیده بسیاری خواستگاه اصلی آنان کشور عزیزمان ایران و شهر دوست داشتنی شیراز می‌باشد.
3. گربه مین کون (Maine Coon)
از آن‌جایی که این نژاد به علت جثه بزرگ و موهای زخیمشان شناخته شده‌اند، قطعا نادیده گرفتن آنان دشوار است. زادگاه نژاد مین کون ایالت مین (در شمال شرقی امریکا) است. نژادی غول پیکر، آرام، مهربان و البته شکارچیان بسیار قابلی هستند. در سال 1970 این گونه توسط CFA به رسمیت شناخته شد و از آن پس نژاد مین کون به یکی از محبوب‌ترین نژادهای گربه تبدیل شد.
اکثر گربه های مین کون، انگشتان بیشتری نسبت به حالت عادی دارند که این ویژگی به چند انگشتی (Polydactylism) معروف است و موجب میشود پاهای بسیار بزرگی داشته باشند. این ویژگی منحصر به فرد، به خصوص برای شکار در برف بسیار کارآمد است و مانند کفش های برفی عمل میکند. رنگ کلاسیک نژاد مین کون قهوه‌ای است با این حال آنان را می‌توان تقریبا در هر رنگی یافت.
4. گربه رگدال (Ragdoll)
علت نامگذاری گربه های رگدال (رگدال به معنی عروسک پارچه ای است) به طبع آرام و مطیعی که دارند باز میگردد. وقتی آنان را بلند می‌کنید به نظر می‌رسد که مانند عروسکی پارچه‌ای شل و سست میشوند. زمانی مردم بر این باور بودند که این گربه ها درد را احساس نمی‌کنند (که البته این فرضیه دور از واقعیت بود!).
نژاد رگدال با نواحی و لکه‌ها و سایه‌های رنگی بدن خود، شباهت بسیاری به گربه های سیامی مو بلند دارد. همچنین آنان دارای چشمانی آبی بوده و ویژگی‌هایی شبیه به سگ دارند که صاحبان خود را در همه جای خانه دنبال می‌کنند.
5. گربه بنگال (Bengal)
گربه های بنگال چهره ای وحشی دارند و با داشتن نقاط و خطوط خاص روی بدن خود، به نظر می‌رسد که بیشتر به جنگل تعلق دارند تا خانه شما! با این وجود باید توجه داشت که آنان حیواناتی اهلی هستند و ظاهر همیشه گویای درون نیست. نژاد بنگال پر سر و صدا است و به بازی و فعالیت زیادی نیازی دارد.
این گربه ها در رنگ های مختلفی وجود دارند اما اشکال و پترن‌های تایید شده روی بدن تنها شامل نقطه و یا به شکل نوار است. نام این گربه، برگرفته از گربه پلنگی اسیایی (بنگال) است.
گربه بنگال دورگه می‌باشد که از آمیزش گربه اهلی با گربه وحشی بوجود آمده است و بدون شک خطوط و اشکال زیبای روی بدن گربه بنگال شما را به قلب جنگل‌های وحشی خواهد برد.
6. گربه ی حبشی (Abyssinian)
خواستگاه این نژاد کشور اتیوپی (حبشه سابق) است. گربه حبشی رنگ قرمز و نارنجی (آگوتی) خاصی دارد. آگوتی به این معنی است که روی قسمت‌هایی از موهای خود، دارای نوارهایی تیره و روشن است که سبب شده ظاهر این گربه بسیار منحصر به فرد شود.
علاوه بر قرمز که معمول‌ترین رنگ نژاد حبشی است آنان به رنگهای دارچینی، حنایی و آبی نیز دیده میشوند.
7. گربه بیرمن (Birman)
گربه های بیرمن همانند گربه های سیامی و رگدال، دارای نقاط و نواحی رنگی روی پوست خود هستند و چشمانی آبی رنگ دارند. موهای انها تقریبا بلند می‌باشد اما فاقد پوست زیرین هستند و این ویژگی آنان را از گونه های پرشین و هیمالین متفاوت میکند.
گربه های برمه را به منظور گسترش گربه های رگدال و تولید مثل با آن‌ها پرورش می‌دادند، بنابراین شباهت بسیار زیادی به یکدیگر دارند. البته تفاوت های جزئی در خطوط، رنگ و یا رفتار آنان مشاهده میشود.
8. گربه مو کوتاه شرقی (Oriental Shorthair)
ممکن است در نگاه اول این گربه لاغر با گربه ی سیامی اشتباه گرفته شود، اما گربه مو کوتاه شرقی، نژادی جداگانه و متفاوت است. آنان برخلاف گربه های سیامی، معمولا چشمانی سبز دارند و رنگ پوست و خطوط بدنشان می‌تواند متفاوت باشد. البته بعضی از آنان دارای موهای بلندی هستند.
متاسفانه این نژاد مستعد سرطان پوست هستند (البته هر نژادی نسبت به بعضی بیماری‌ها حساس‌تر هستند) و بعلت کمبود موی بدنشان احساس سرما می‌کنند بنابراین اغلب اوقات باید لباس بپوشند.
9. گربه اسفینکس (Sphynx)
اگر به دنبال گربه‌ای هستید که ریزش مو نداشته باشد، جستجوی شما همینجا به انتها رسیده است. نژاد اسفینکس به دلیل نداشتن مو، ظاهری خاص داشته، بسیار اجتماعی و فعال بوده و رفتاری شبیه سگ دارد.
10. گربه دون رکس (Devon Rex)
نژاد دون رکس (دِوُن رکس) موهایی موجدار، کوتاه و بدنی لاغر دارد. پوشش بدن آنان بسیار نرم و لطیف بوده و گوش‌های بزرگی دارند.
دون رکس حیوانی بازیگوش و فعال است و گاهی اوقات او را میمونی در لباس گربه می‌دانند.
11. گربه هیمالین (Himalyan)
این نژاد شباهت بسیار زیادی به گربه ی پرشین دارد. گربه هیمالین در بعضی از طبقه بندی‌ها، زیر مجموعه نژادهای دیگر محسوب شده و در برخی دیگر، نژادی جداگانه در نظر گرفته میشود. گربه‌های هیمالین از آمیزش گربه پرشین و سیامی و به منظور ایجاد نشانه‌های رنگی بوجود آمده‌اند و در رنگهای متفاوتی می‌توان آنان را یافت.
12. مو کوتاه آمریکایی (American Shorthair)
این نژاد اصالتی امریکایی داشته و گربه هایی بزرگ، باهوش و با موهایی کوتاه هستند که صورتی گرد و گوش‌های کوچکی دارند. مو کوتاه امریکایی معمولا با گربه های خانگی دورگه اشتباه گرفته میشود، با این حال لازم است بدانید که آنان نژادی اصیل هستند و نام آن‌ها در سال 1966 از گربه های خانگی مو کوتاه به مو کوتاه امریکایی تغییر یافت.
